استعفای روحانی؛ تلاش برای بازیابی هویت اصلاح طلبان

به گزارش راهبرد معاصر، «استعفای روحانی» خروجی این ماه اتاق فکر عملیات روانی دولت بوده است. کلیدواژه‌ای که این روز‌ها بیش از هر موضوع دیگری درباره عالی‌ترین مقام اجرایی به کار برده می‌شود.

چندی پیش عباس عبدی از تئوریسین‌های جریان اصلاحات طی گفت‌وگویی با نشریه صدا، یکی از نشریات جریان اصلاح‏طلب پیشنهاد کرده بود که حسن روحانی از مسؤولیت خود در دولت استعفا کند و انتخابات زودرس برگزار شود. وی حتی گفته بود که آقای جهانگیری و برخی از وزرای دولت روحانی نیز موافق استعفای رئیس دولت هستند.

واکنش ها به پیشنهاد استعفای روحانی

اکبر ترکان مشاور سابق حسن روحانی در واکنش به اظهارات عباس عبدی اظهار داشت: از کی تا حالا آقای عبدی وکیل وزرای دولت و اصلاح‌طلبان شده است که چنین ادعایی دارد!؟ بعید می‌دانم وزرای دولت چنین نظری داشته باشند.

وی تأکید کرد: این پیشنهاد آقای عبدی است پیشنهاد جریان اصلاحات نیست؛ من از هیچ اصلاح‌طلب دیگری نشنیده‌ام که چنین پیشنهادی را بدهد. پیشنهاد آقای عبدی اشتباه بوده و صحیح نیست.

محمدصادق جوادی‌حصار از اعضای شورای مرکز حزب اعتماد ملی هم در همین زمینه می‌گوید که عباس عبدی همواره مبدع طرح عبور بوده و حتی عبور از سیدمحمد خاتمی را نیز در دولت دوم اصلاحات، وی کلید زد.

وی تصریح کرد: آقای عبدی این بار هم طرح عبور را کلید زده اما جایگزین هم نمی‌دهد یعنی ما باید همه چیز را وا بگذاریم به جریان منتقد دولت که آنها بیایند و میدان‌داری کنند پس دیگر انتخابات و تفکیک قوا چه معنایی دارد؟

جوادی حصار با بیان اینکه افزایش مطالبات مساوی است با افزایش مناقشات در حوزه سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و حتی امنیتی گفت: معتقدم پیشنهاد آقای عبدی هر چند ظاهر قشنگی دارد اما دارای محتوای بسیار خطرناکی است!

آیتی عضو سابق حزب اعتماد ملی و نماینده مجلس ششم گفت: روحانی اگر استعفا کند حتی ممکن است مجرم و متهم شناخته شود و طبق قانون استعفای وی قابلیت پیگرد قانونی یابد. صلاح هم نیست که در شرایطی که کشور در محاصره اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی قرار گرفته مقام عالی دولت شانه خالی کند و استعفا دهد. این کار خیلی خطرناک است و حتی نوعی براندازی و خیانت محسوب می‌شود. البته من اعتقاد ندارم کسانی که این موضوع را مطرح می‌کنند قصدشان براندازی و خیانت باشد قطعا از سر خیرخواهی است چرا که آنها فکر می‌کنند با راه‌حل‌های شوک‌آمیز و ایجاد فضای جدید شاید بتوان کاری کنند.

سیدمصطفی هاشمی طبا که از اعضای هیات موسس حزب کارگزاران است و سال 96 در دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری کاندیدا بود، در این باره اظهار داشت: آنها که می‌گویند روحانی استعفا دهد چرا نمی‌گویند که استعفا دهد که چه بشود؟

وی معتقد است که پیشنهاد استعفای حسن روحانی پوست خربزه انداختن زیر پای وی است. می‌خواهند او را به سمت استعفا هل بدهند.

وی با تأکید بر اینکه هر کسی که پیشنهاد کرده دولت روحانی استعفا کند اشتباه کرده است گفت: دولت باید بماند و به وظایفش عمل کند، اگر دولت ضعیف شده باید برای تقویت دولت فکری کرد، اینکه کشور بی‌دولت شود کار خوبی نبوده و مضر است.

محمد سلامتي، دبيركل سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي هم درباره بايدها و نبايد‌هاي اصلاح‌طلبان صحبت كرده و از فراز و نشيب جناح چپ از سال 76 سخن گفته است. اين عضو شوراي عالي سياستگذاري اصلاح‌طلبان درباره رفتار اصلاح‌طلبان در مواجهه با دولت حسن روحاني نيز تاكيد دارد كه اصلاح‌طلبان نبايد زير پاي دولت را خالي كنند و مي‌گويد: «درست است كه اصلاح‌طلبان از دولت حمايت كرده و مي‌كنند، اما به اين معني نيست كه دولت فعلي يك دولت اصلاح‌طلب است، آقاي روحاني يك اصولگراي معتدل است و دولت‌شان را هم بر اساس اين انديشه و تفكر درست كرده و چينش انجام داده‌اند؛ بنابراين مردم بايد به اين موضوع كه اصلاح‌طلبان از يك دولت اصولگراي معتدل حمايت كرده كه اين حمايت نيز بنا به اقتضاي ضرورت‌ها بوده است، آگاه باشند. او مي‌گويد: «هنوز كه هنوز است اصلاح‌طلبان از محبوبيت بيشتري نسبت به ساير گروه‌ها برخوردار هستند! و ازطرفي وقتي به مردم توضيح داده شود كه همه كار دولت را نبايد به پاي اصلاح‌طلبان گذاشت و اصلاح‌طلبان يا در كار اجرايي دولت نبوده يا خيلي كم بوده‌اند، مردم مجددا نسبت به اصلاح‌طلبان اقبال نشان مي‌دهند.»

تهدید به استعفای روحانی برای تصویب کلیات بودجه 99

نکته جالب اینکه پژمانفر نماینده مجلس و عضو کمیسیون تلفیق از تهدید به استعفای دولت در جلسه تصویب کلیات بودجه 99 اینگونه خبر داد و گفت: نوبخت به نمایندگان گفت اگر آقای روحانی در نماز جمعه و خانه این حرف را نزند و در خانه بنشیند و یک کلیپ درست کند و بگوید: مردم! یک راه دیگری وجود داشت که نگذاشتند من این راه را بروم! آن موقع ببینید چه مشکلاتی پیش می‌آید!

پژمانفر در پاسخ به اینکه «آیا این حرف یعنی تهدید نمایندگان مجلس؟» گفت: بله دیگر. در واقع تهدید به استعفا است.

البته نوبخت، رئیس سازمان برنامه و بودجه با اشاره به ادعای پژمانفر مبنی بر تهدید رییس‌جمهوری به استعفا تاکید کرد: دروغی چون «تهدید به استعفای رییس‌جمهور برای تصویب کلیات لایحه بودجه در کمیسیون تلفیق» فراتر از کذب و مضحک بودنش، اهانتی آشکار به همکاران خودشان در مجلس است.

چرایی طرح مسئله استعفا

بعد از یادداشت جنجالی عباس عبدی در مورد طرح استعفای روحانی شاهد واکنش های مثبت و منفی از جانب طیف های مختلف سیاسی بودیم.اما نکته حائز اهمیت آنکه این مسئله با مخالفت جدی شخصیت های اثرگذار اصلاح طلبان مواجه شد. اساسا و مشخصا طرح این مسئله از ابتدا در راستای بی دولت سازی کشور و پروژه ای شکست خورده است زیرا وقتی که در سال گذشته هم زمزمه هایی مبنی بر استعفای روحانی شکل گرفته بود رهبر معظم انقلاب به صراحت اعلام کردند که " بعضی‌ها جوری حرف می‌زنند، جوری اقدام می‌کنند که به اسم این‌که می‌خواهیم اوضاع را درست کنیم ... در نقشه دشمن کار می‌کنند، خودشان ملتفت نیستند. این‌هایی که خطاب می‌کنند به دولت که بایستی دولت برکنار بشود و از این قبیل حرفها، این‌ها دارند در نقشه دشمن کار می‌کنند "

 عده ای بر این باورند که راهبرد حداکثری اتاق فکر دولت دوازدهم در خصوص مطرح کردن استعفای رئیس جمهور، ایجاد شکاف میان خواسته‌های قوه مجریه و حاکمیت است. بر همین اساس موضوعی چون «تحت فشار قرار دادن حاکمیت» به جهت پذیرش برخی لوایح بین‎ المللی در دستور کار دولت قرار گرفته است.

مطرح کنندگان این مسئله خواسته یا ناخواسته، درست مثل برخی احزاب عراقی (بازماندگان بعث)  و لبنانی (قوات اللبنانیه) در مسیر  تحقق پروژه واحد و چند مرحله ای گام بر می‌ دارند. این تحلیل برآمده از یک استدلال منطقه ای بوده که به تازگی در رژیم صهیونیستی محقق شده است و آن پیشنهاد نتانیاهو به رقبای انتخاباتی اش بوده است. وی از آنها خواسته اجازه دهند فقط 6 ماه  نخست وزیر باشد تا این پروژه را به سرانجام رساند.

پروژه استعفای روحانی، هم چنین می تواند بخشی از دکترین شوک و راهبرد بی دولت سازی (دقیقا شبیه استعفای نخست وزیر عراق و لبنان) باشد که به تشدید خشونت و هرج و مرج در کشورهایشان منجر شد. اصلاح طلبان افراطی تلاش کردند با پیش انداختن این پروژه، هم خود را از موضع مقصر وضع موجود به طلبکار تبدیل کنند و بر ناکارآمدی و بن بست مدیریتی روحانی سرپوش بگذارند، و هم هزینه عملکرد دولت خود را بر نظام تحمیل کنند.

نتیجه گیری

با توجه به نکات ذکر شده و واکنش های منفی به پیشنهاد عبدی و بر اساس قرائن و گزاره های موجود، به نظر می رسد از اول هم قرار نبود بعد از طرح استعفای روحانی توسط عبدی و هم فکرانش، دولت استعفا دهد و انتخابات زودهنگام برگزار شود. بلکه این تلاش ها برای جدا کردن مسیر اصلاح طلبان و دولت، انداختن هزینه عملکرد دولت روحانی بر گردن حاکمیت، جنگ روانی برای فراموش شدن مسائل اولویت دار کشور و در نهایت بازیابی هویت اصلاح طلبان برای حضور موثر در انتخابات اسفندماه مجلس شورای اسلامی است.